Karelski gorączka

Karelski gorączka - arbowirus infekcje, płynące z objawami umiarkowany gorączka i zatrucia, bóle stawów i wysypka. Choroba Pogosta należący do grupy zakaźnych gorączki komara. Wybuchy choroby o podobnych objawów 1980-1982 GG Zostały one zapisane w krajach skandynawskich: w Szwecji (choroba Ockelbo) i Finlandii (choroba Pogosta), jak również w Karelii (gorączka Karelski), co pozwoliło mówić o ich naturalnym charakterze ogniskowym. Największe ryzyko zakażenia gorączka Karelski podatnych obszarach wiejskich. Infekcja jest rejestrowana w sezonie letnim, w okresie wysokiej aktywności komarów. Pomimo, że nie wyraźny obraz kliniczny, praktyczny brak ciężkich i zgonu, podatność na infekcje vysokaya- ewentualnego przeniesienia wirusa z migracją ptaków, jak również występowanie powikłań stawowych. Te okoliczności sprawiają, że problem gorączka padania Karelski dotyczące chorób zakaźnych i reumatologii.

Przyczyny gorączki Karelski

choroby Pogosta spowodowane przez wirus genomowego RNA Edsbyn 5/82, należącego do rodziny Togaviridae (Togaviridae), z rodzaju alfawirusów (alfawirusy) slaboustoychiv grupy A. wirusa w środowisku szybko zabite przez ogrzewanie, zmieniając pH, ekspozycja na środki dezynfekcyjne i detergentów, rozpuszczalników organicznych promieniowanie UV.

Naturalny rezerwuar wirusów patogenu ptaki nośniki - komarom z rodzaju Culex. Zakażenie jest realizowany poprzez mechanizm transmisji przenoszonej przez ukąszenie zarażonego komara. Patogeneza gorączki Karelski nie badano. Atrium służyć skórę w miejscu ukąszenia komara. U ludzi, wirus rozprzestrzenia się przez krwiopochodnej, powodując uszkodzenia stawów i rozwoju uogólnionej wysypki. Choroba występuje głównie u osób w wieku 30-60 lat, dzieci rzadko chorują.

Pewne kliniczne objawy gorączki karelskiej może utrzymywać się przez okres do 2 lat, a przeciwciałami klasy IgM wykryto w ciągu 4 lat lub więcej, co oznacza, że ​​długotrwałe utrzymywanie się wirusa w organizmie. Po ustąpieniu gorączki Karelski immunitet- tworzą trwałe nawrót choroby nie rozwija.

Karelskie objawy gorączki

Czas trwania procesu inkubacji wynosi od 3 do 14 dni (średnia w tygodniu). Choroba objawia się ostro Pogosta stan podgorączkowy (około 30% przypadków, w temperaturze gorączki), bóle stawów i exanthematous wysypki. Zespół gorączkowe zatrucie (zmęczenie, ból mięśni, ból głowy) wyrażono umiarkowanie lub słabo, ale od początku choroby, pacjenci skarżą się na ból stawów. Często rozwija się obraz kliniczny migracji wielostawowe przede wszystkim dużych stawów (na nadgarstek, łokieć, kostki, kolano, biodro, rzadko ramię, palce Ramiona i nogi). bóle stawów i artretyzm nosić na długotrwały i często, aby powstrzymać się od 3-4 miesięcy do 2 lat. W większości przypadków ból, obrzęk i ograniczonej ruchomości stawów nie towarzyszy ich zmian strukturalnych.

2-3 dni Przebieg gorączki Karelski objawów klinicznych uzupełnione roseolous-grudkowa osutka - bogate płytkie polimorficzny wysypka. Początkowo skóry odrębne miejsca w przybliżeniu 1 cm średnicy są utworzone, które są następnie częściowo uformowany grudek i pęcherzyków. Świąd i wysypka łączenie nie jest przestrzegana. Zlokalizowane wysypka na tułowiu i kończynach, oszczędzając twarz. wysypki skórne utrzymują się przez 5-10 dni, po ich zaniku widocznych pozostałości na skórze nie pozostają.

W typowych przypadkach Karelski gorączka jest łagodne i kończy się ożywienia w 7-14 dni. Jednakże, gdy przechodzi się zakażenia przewlekłego uszkodzenia możliwe konsekwencje oraz utratę zdolności do pracy ze względu na zaburzenia czynności stawów.

Diagnostyka i leczenie gorączki Karelski

W diagnostyce gorączki Karelski należy zwrócić uwagę na danych epidemiologicznych (pobytu pacjenta w obszarach endemicznych, chorób sezonowych, komary), a także kryteriów klinicznych (choroby stawów, obecność wysypki). Kwalifikacja wstępną diagnozę muszą być potwierdzone przeprowadzenia badań serologicznych (krew ELISA), w którym określa się 4-krotny wzrost miana przeciwciał.

Kwestia rozwoju swoistego leczenia gorączki Karelski pozostaje istotne. Jako środki mogą wykorzystywać etiotropowych przeciwwirusowych (izoprinozyna, arbidol), immuno stymulatory (anaferon, tsikloferona), immunomodulatory (interferon viferona). Ponadto jest leczenie objawowe w celu łagodzenia objawów czołowych, z użyciem przeciwgorączkowe, leki przeciwhistaminowe, niesteroidowych leków przeciwzapalnych. W przypadku ekspresji w złącza i skórne manifestacje przedstawiono otrzymywanie glikokortykosteroidy. Pacjenci z historią gorączki Karelski, powinny być pod nadzorem medycznym przez lekarza lub reumatologa.

Ze względu na niedorozwój konkretnego szczepień gorączki Karelii, w celu uniknięcia choroby zaleca się stosowanie ochrony osobistej przed komarami podczas gdy na obszarach endemicznych.