Ustawa o opiece psychiatrycznej i gwarancji praw obywatelskich w swoim przepisie

prawa obywateli w świadczeniu opieki psychiatrycznej są regulowane przez ustawę z Federacji Rosyjskiej "W zakresie opieki psychiatrycznej i gwarancji praw do jej świadczenia" w dniu 2 lipca 1992 roku (w kolorze czerwonym. ustawy federalnej z 21.07.1998 N 117-FZ z 25.07.2002 N 116-FZ z 10.01.2003 N 15-FZ). Zgodnie z tą ustawą, zwane prezentowane numery artykułów.

Rozdział I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1. Ochrona zdrowia psychicznego oraz zasady jej świadczenia Ochrona zdrowia psychicznego obejmuje badanie zdrowia psychicznego obywateli na zasadach iw sposób określony w niniejszej ustawie i innych ustaw Federacji Rosyjskiej, w diagnostyce zaburzeń psychicznych, leczenia, opieki i rehabilitacji medycznej i społecznej osób cierpiących na zaburzenia psychiczne. Ochrona zdrowia psychicznego dla osób cierpiących na zaburzenia psychiczne, gwarantowane przez państwo i opiera się na zasadach legalności, humanitaryzmu i poszanowania praw człowieka i obywatela.

Artykuł 2. Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej w zakresie opieki psychiatrycznej (1) z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej w sprawie zdrowia psychicznego składa się z niniejszej ustawy, innych ustaw federalnych i prawa Federacji Rosyjskiej. (2) Relacje związane z działalnością w zakresie ochrony zdrowia psychicznego są regulowane przez normatywnych aktów prawnych Federacji Rosyjskiej i wydany zgodnie z ich prawnych aktów prawnych federalnych organów wykonawczych uprawnionych do rozwiązania problemów w zakresie ochrony zdrowia psychicznego, a także regulacjami akty Federacji Rosyjskiej. Część trzecia nie jest już ważny. (4) Jeżeli traktat międzynarodowy, do którego Federacja Rosyjska przewiduje inne zasady niż te Federacji Rosyjskiej w sprawie zdrowia psychicznego przewidziane przez ustawodawstwo, przepisy traktatu międzynarodowego.

Artykuł 3. Zastosowanie tej ustawy Prawo to ma zastosowanie do obywateli rosyjskich w świadczeniu opieki psychiatrycznej i ma zastosowanie do wszystkich instytucji i osób świadczących opiekę psychiatryczną w Federacji Rosyjskiej. Obcokrajowcy i bezpaństwowców na terytorium Federacji Rosyjskiej, w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej oni korzystać ze wszystkich praw ustanowionych przez to prawo, na równi z obywatelami Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 4. Dobrowolne leczenie opieki psychiatrycznej Psychiatryczna opieka jest świadczona w ramach dobrowolnego wniosek osobiście lub za jego zgodą, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie. Osoby poniżej 15 roku życia, a także osoby uznane prawnie niezdolna zgodnie z porządkiem prawa, opieka psychiatryczna jest na wniosek lub za zgodą ich przedstawicieli prawnych w sposób przewidziany w ustawie.

Artykuł 5. Prawa osób z zaburzeniami psychicznymi (1) Osoby z zaburzeniami psychicznymi mają wszystkie prawa i wolności obywateli zagwarantowane przez Konstytucję Federacji Rosyjskiej i ustawami federalnymi. Ograniczenie praw i wolności związanych z zaburzeniem psychicznym, jest dopuszczalne jedynie w przypadkach przewidzianych przez prawo. Każda osoba cierpi na zaburzenia psychiczne, w świadczeniu opieki psychiatrycznej są uprawnieni do: szacunku i humanitarne traktowanie wykluczając poniżenie człowieka pozytywnych cech w celu uzyskania informacji na temat ich praw, a także dostęp do nich i stanowią podstawę ich psychicznego informacji publicznej od charakteru istniejącej te zaburzenia psychiczne oraz metody lecheniya- opieki psychiatrycznej w warunkach możliwie najmniej restrykcyjny w miejscu zawartości zhitelstva- w szpitalu psychiatrycznym tylko w tech od okresu wymaganego do badań i lecheniya- wszystkie zabiegi (w tym spa), do celów medycznych pokazaniyam- opieki psychiatrycznej w warunkach odpowiadających trebovaniyam- sanitarny uprzedniej zgody i porażki na każdym etapie użytkowania jako obiekt badań lekarskich środki i metody badań naukowych lub nauczania zdjęcie, wideo lub kinosemki- zaproszenie na ich żądanie wszystkich specjalistów zaangażowanych w świadczenie opieki psychiatrycznej, za zgodą Lednov do pracy w komisji lekarskiej w sprawach regulowanych przez niniejszą Zakonom- radcy prawnego, przedstawiciela ustawowego lub innej osoby w sposób przewidziany przez prawo. (3) Ograniczenie praw i wolności osób z zaburzeniami psychicznymi, tylko na podstawie diagnozy psychiatrycznej, fakt bycia pod obserwacją medyczną w szpitalu psychiatrycznym lub w zakładzie psychiatrycznym na rzecz ochrony socjalnej i edukacji specjalnej jest niedozwolone. Urzędnicy odpowiedzialni za takie naruszenia podlega karze zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej oraz Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 6. Ograniczenia dotyczące wykonywania niektórych rodzajów działalności zawodowej i działalności związanej ze źródłem zwiększonego zagrożenia Obywatel może być tymczasowo (na okres nie dłuższy niż pięć lat, z prawem do ponownego rozpoznania) stwierdzono nieprzydatność powodu zaburzeń psychicznych do wykonywania pewnych czynności zawodowych oraz działania związane ze źródłem zwiększonego niebezpieczeństwa. Taka decyzja powinna zostać podjęta przez komisję lekarską upoważnionej przez instytucję ochrony zdrowia, na podstawie oceny stanu zdrowia psychicznego obywateli, zgodnie z listą związanych ze zdrowiem psychicznym i może być zaskarżona w sądzie. Lista zdrowia psychicznego dla realizacji niektórych rodzajów działalności zawodowej i działalności związanej ze źródłem zwiększonego niebezpieczeństwa, zatwierdzonych przez rząd rosyjski i okresowo (co najmniej raz na pięć lat) jest zmieniony w świetle doświadczeń i osiągnięć naukowych.

Artykuł 7. Reprezentacja obywateli, którzy otrzymują opiekę psychiatryczną Obywatel w świadczeniu psychiatrycznej opieki zdrowotnej ma prawo zaprosić przedstawiciela ich wyboru w celu ochrony ich praw i interesów. Składania oświadczeń dokonane w sposób określony przez ustawodawstwo cywilnej i cywilnego procesowego Federacji Rosyjskiej. Ochrona praw i słusznych interesów małoletniego w wieku poniżej 15 lat oraz osoby znalezionej w ustawowym niekompetentny sposób w świadczeniu opieki psychiatrycznej jest przeprowadzane przez ich przedstawicieli prawnych (rodziców, przybranych rodziców, opiekunów), aw przypadku ich braku - administracja szpitala psychiatrycznego lub neuropsychiatrycznych instytucji dobrostanu lub kształcenia specjalnego. Ochrona praw i interesów prawnych obywateli w świadczeniu opieki zdrowia psychicznego może przeprowadzić prawnika. Procedura zaproszenia adwokat i płatności za usługi świadczone przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej. administracja instytucji, zapewnienie opieki psychiatrycznej, stwarza okazję do opowiedzenia się za zaproszenie, z wyjątkiem pilnych przypadków, o których mowa w pkt "i" Część czwarta artykułu 23 i ustępu "i" Artykuł 29 tej ustawy.

Artykuł 8. Zakaz wymogów informacyjnych na temat zdrowia psychicznego

W realizacji praw i wolności obywatela wymogów przekazywania informacji na temat stanu jego zdrowia psychicznego badania lub jego psychiatra są dozwolone jedynie w przypadkach przewidzianych przez prawo.

Artykuł 9 Prowadzenie tajemnicy lekarskiej w świadczeniu opieki psychiatrycznej

Informacje na temat obywatela zaburzenia psychicznego, fakt poszukiwania opieki psychiatrycznej i leczenia w placówkach świadczących taką pomoc, jak również inne informacje na temat stanu zdrowia psychicznego jest tajemnicą medyczną, chroniony przez prawo. Dla realizacji praw i interesów prawnych osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, na jego wniosek lub na wniosek przedstawiciela prawnego mogą być dostarczane informacje o stanie zdrowia psychicznego danej osoby oraz od wsparcia udzielonego mu pomocy psychiatrycznej.

Artykuł 10. Diagnostyka i leczenie osób cierpiących na zaburzenia psychiczne Diagnoza zaburzeń psychicznych jest zgodnie z uznanymi międzynarodowymi standardami i nie może opierać się tylko na obywatel nie zgadza się z przyjętymi w społeczeństwie moralnych, kulturowych, politycznych i religijnych wartości lub z innych powodów nie związanych bezpośrednio ze stanem jego zdrowia psychicznego. W diagnostyce i leczeniu osoby cierpiącej na zaburzenia psychiczne stosowane leki i metod zatwierdzonych zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej w sprawie opieki zdrowotnej. Urządzenia medyczne i metody są wykorzystywane wyłącznie do celów diagnostycznych i terapeutycznych, zgodnie z charakterem zaburzeń bólowych i nie powinny być wykorzystywane do karania Osoba cierpiąca na zaburzenia psychiczne, lub na rzecz innych.

Artykuł 11. Zgoda na leczenie Leczenie osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, odbywa się po uzyskaniu jego pisemnej zgody, z wyjątkiem przypadków określonych w części czwartej niniejszego artykułu. Lekarz jest zobowiązany do zapewnienia osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, w dostępnym dla niego tworzyć i biorąc pod uwagę jego psychicznego informacji o stanie o charakterze zaburzeń psychicznych, cele, metody, w tym alternatywnych i czas zalecanego leczenia, jak również uczucie bólu, możliwych zagrożeń, skutków ubocznych i oczekiwanych rezultatów. dane osobowe podawane są odnotowywane w dokumentacji medycznej. Zgoda na leczenie małoletnim poniżej 15 roku życia, jak również te, uznane zgodnie z prawem ubezwłasnowolniona porządek dany przez ich przedstawicieli prawnych po powiedzeniu im informacje określone w drugiej części tego artykułu. Zabieg można przeprowadzić bez zgody osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, z lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego tylko w zakresie stosowania obowiązkowych środków medycznych na podstawie określonych przez Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej, a także mimowolne z przyczyn przewidzianych w artykule 29 niniejszej ustawy. W tych przypadkach, z wyjątkiem leczenia w nagłych wypadkach stosowane przez decyzję Komisji psychiatrów. W odniesieniu do osób, o których mowa w paragrafie czwartym tego artykułu, zastosowanie w leczeniu zaburzeń psychicznych, chirurgicznych i innych praktyk, które powodują nieodwracalne skutki, a także przeprowadzania badań lekarskich środków i metod jest niedozwolone.

Artykuł 12. Odmowa leczenia Osoba cierpiąca na zaburzenia psychiczne, lub jego przedstawiciel ustawowy ma prawo do odmowy proponowanego leczenia lub jej wypowiedzenia, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez cztery części artykułu 11 niniejszej ustawy. Osoba, która odmawia leczenia, lub przedstawiciel prawny z możliwych skutków zaprzestania leczenia muszą być wyjaśnione. Odmowa leczenia i podając szczegółowe informacje o ewentualnych skutkach jest wpis w dokumentacji medycznej dla podpisem osoby lub jego pełnomocnika i psychiatry.

Artykuł 13. Obowiązkowe środki medyczne Obowiązkowe środki medyczne stosowane przez sąd w odniesieniu do osób z zaburzeniami psychicznymi, które dopuściły się czynów społecznie niebezpiecznych na podstawie iw sposób ustanowiony przez Kodeksu Karnego Federacji Rosyjskiej i kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej. Obowiązkowe środki medyczne realizowane w instytucjach władz zdrowia psychicznego. Osoba umieszczona w szpitalu psychiatrycznym na mocy postanowienia sądu w sprawie stosowania środków przymusu o charakterze medycznym, korzystają z praw przewidzianych w artykule 37 niniejszej ustawy. Są one uznawane za wyłączone na cały okres pobytu w szpitalu psychiatrycznym i mają prawo do świadczeń na podstawie stanu zabezpieczenia społecznego lub emerytury na wspólnej podstawie.

Artykuł 14. Kryminalistyczne badania psychiatryczne

Forensic badanie psychiatryczne w sprawach karnych i cywilnych odbywa się na zasadach iw sposób określony przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 15. Badanie psychiatryczne decydować o ważności obywatelowi, by służyć jako żołnierz

Tereny i procedury ambulatoryjne i badania szpitalnego przy podejmowaniu decyzji w sprawie ważności obywatela stanu jego zdrowia psychicznego, aby służyć jako członków sił zbrojnych, wojsko i siły bezpieczeństwa, sił wewnętrznych i innych jednostek wojskowych, osób dowodzenia i zwykłej strukturze organów ścigania, Państwowej Straży Pożarnej instytucje i organy systemu poprawczych są określone w tej ustawie i przepisach Federacji Rosyjskiej w sprawie służby wojskowej.

Sekcja II. OPROGRAMOWANIE opieka psychiatryczna i wsparcie społeczne dla osób cierpiących na zaburzenia psychiczne

Artykuł 16. Formy opieki psychiatrycznej i pomocy społecznej, gwarantowanych przez państwo Gwarancje państwowe: awaryjne pomoshch psychiatryczne konsultacyjny-diagnostyczny, terapeutyczny, psychoprophylactic, rehabilitacja opieka w warunkach ambulatoryjnych i szpitalnych usloviyah- wszelkiego rodzaju badania psychiatrycznego, określanie czasu netrudosposobnosti- pomocy społecznej oraz krajowe i pomoc w zatrudnianiu osób z problemami mentalnego rasstroystvami- Decyzja opeki- porady prawne i pomoc prawna w inny psychiatryczna i neuropsychiatryczne uchrezhdeniyah- społecznego i życia Urządzenie ovoe niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku z zaburzeniami psychicznymi, a także opieki nad nimi- trudnościami w uczeniu się i nieletnich z psychicznego rasstroystvami- pomocy psychiatrycznej podczas klęsk żywiołowych i katastrof. Aby upewnić się, że osoby z zaburzeniami psychicznymi, zdrowia psychicznego i społecznego poparcia dla rządu tworzy wszystkie rodzaje instytucji świadczących warunkach ambulatoryjnych i szpitalnych opieki psychiatrycznej, ewentualnie w miejscu zamieszkania patsientov- organizuje szkolenia edukacyjnego i zawodowego nieletnich z rasstroystvami- psychicznego tworzy produkcji medycznej przedsiębiorstwo do terapii zajęciowej, szkolenia w zakresie nowych zawodów i zatrudnienia w tych przedsiębiorstwach osób cierpiących n niepełnosprawność ihicheskimi, w tym osób niepełnosprawnych, a także specjalnym zakładzie produkcyjnym lub części w celu ułatwienia warunków pracy dla tych osób, ustanawia obowiązkowy przydział miejsc pracy w przedsiębiorstwach, dla zatrudnienia osób instytucjach i organizacjach, rasstroystvami- psychicznego stosuje metody bodźców ekonomicznych dla firm, instytucji i organizacji oferujących pracę dla osób rasstroystvami- psychicznego tworzy hostel dla osób cierpiących na zaburzenia psychiczne, Utrata komunikacji-społecznego podjąć inne środki niezbędne do wsparcia społecznego osób z zaburzeniami psychicznymi. (3) Organizacja opieki psychiatrycznej przez federalnych specjalistycznych placówek medycznych, których wykaz został zatwierdzony przez rząd rosyjski i specjalistycznych placówek medycznych Federacji Rosyjskiej. Adresowania wsparcia społecznego i opieki społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi, którzy są w trudnej sytuacji, prowadzone przez organy administracji publicznej Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 17. Finansowanie ochrony zdrowia psychicznego

· (1) rezerwa finansowa psychiatrycznej opieki zdrowotnej świadczonej na rzecz ludności w federalnych specjalistycznych placówek medycznych, których wykaz został zatwierdzony przez rząd rosyjski, Federacja Rosyjska jest eksploatacyjnych obowiązek.

· (Dostarczone w federalnych specjalistycznych placówek medycznych, których wykaz został zatwierdzony przez rząd rosyjski z wyjątkiem ochrony zdrowia psychicznego), a także wsparcia społecznego i opieki społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi, którzy są w trudnej sytuacji życiowej (2) Wsparcie finansowe dla psychiatrycznej opieki zdrowotnej dla ludności, to zobowiązania wydatków Federacji Rosyjskiej.

Sekcja III. Instytucje i osoby zapewniające opiekę psychiatryczną. PRAWA I OBOWIĄZKI medycznych pracowników i innych specjalistów

Artykuł 18 Instytucje i osoby, które zapewniają opiekę psychiatryczną Opieka psychiatryczna jest świadczone przez publiczne, prywatne i neuropsychiatrycznych instytucji psychiatrycznych i psychiatrów prywatną praktykę licencjonowanych zgodnie z prawem rosyjskim. Psychiczne usługi zdrowotne świadczone przez psychiatrycznych i neuropsychiatrycznych instytucji lub prywatnych lekarzy, psychiatrów, są określone w ustawowym dokumentah- informacje o nich powinny być udostępnione dla zwiedzających.

Artykuł 19. Prawo do psychiatrycznych działań humanitarnych Prawo do działalności medycznej w zakresie świadczenia opieki psychiatrycznej jest psychiatrą, który otrzymał dyplom lekarza i wykazać swoją wiedzę w sposób określony przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej. Inni eksperci i personel medyczny uczestniczący w świadczeniu opieki psychiatrycznej, powinno być w porządku ustalonym przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej, aby przejść specjalne szkolenie i potwierdzić swoje kwalifikacje o dopuszczenie do pracy z osób cierpiących na zaburzenia psychiczne. Inne psychiatra i innych profesjonalistów medycznych i psychiatrycznych personel pomocy na podstawie etyki zawodowej i zgodnie z prawem.

Artykuł 20. Prawa i obowiązki pracowników służby zdrowia i innych specjalistów w świadczeniu opieki psychiatrycznej prawa i obowiązki zawodowe psychiatry i innych specjalistów i personelu medycznego w zakresie świadczenia opieki psychiatrycznej ustanowionego przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej w sprawie ochrony zdrowia i tego prawa. Ustalenia rozpoznania choroby psychicznej, decyzja w sprawie świadczenia opieki psychiatrycznej w dobrowolnej zamówienie lub zawarcie letniej rezydencji do rozpatrzenia tej kwestii ma wyłączne prawo do psychiatry lub popełnienia psychiatrów. Wnioski innych lekarzy na temat stanu zdrowia psychicznego charakter wstępny i nie jest podstawą do podjęcia decyzji w sprawie ograniczenia praw i uzasadnionych interesów, jak również do udzielania gwarancji to przewidzianych przez prawo dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Artykuł 21. Niezależność psychiatra w świadczeniu opieki psychiatrycznej W świadczeniu opieki zdrowotnej psychicznego psychiatra jest niezależny w swoich decyzjach i jest prowadzony tylko przez wskazań medycznych, służbie medycznej i prawa. Psychiatra, którego opinia nie pokrywa się z decyzją komisji lekarskiej jest uprawniony do wydania opinii, które powinny być dołączone do dokumentacji medycznej.

Artykuł 22. Gwarancje i korzyści dla lekarzy, psychiatrów, innych specjalistów, personelu medycznego i innych zaangażowanych w świadczenie opieki psychiatrycznej

· (1) lekarze, psychiatrzy, inni specjaliści, lekarze i inni pracownicy służby zdrowia zaangażowanych w świadczenie opieki psychiatrycznej, są uprawnieni do zmniejszenia godzin pracy, dodatkowego urlopu do pracy w szczególnie niebezpiecznych i trudnych warunków pracy, zgodnie z ustawodawstwem rosyjskim Federacja. Kolejność tych gwarancji oraz ustalenie wielkości uprawnień do podstawowego wynagrodzenia za pracę w szczególnie niebezpiecznych i trudnych warunków pracy dla pracowników federalnych zakładów opieki zdrowotnej jest określana przez rząd RF. Kolejność tych gwarancji oraz ustanowienie uprawnień do podstawowego wynagrodzenia za pracę w szczególnie niebezpiecznych i trudnych warunków pracy dla pracowników Federacji Rosyjskiej jest określana przez instytucje opieki zdrowotnej przez organy wykonawcze Federacji Rosyjskiej.

· (2) lekarze, psychiatrzy, inni specjaliści, lekarze i inni pracownicy służby zdrowia zaangażowanych w świadczenie opieki psychiatrycznej są: obowiązkowe ubezpieczenia w przypadku szkody dla ich zdrowia lub śmierci w czasie pełnienia służby w sposób określony przez ustawodawstwo obowiązkowego Federatsii- społecznej ubezpieczenie od wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zgodnie z Federacji Rosyjskiej.

Sekcja IV. Zakresie zdrowia psychicznego i PROCEDURA o świadczenie

Artykuł 23. Badanie psychiatryczne Badanie psychiatryczne jest wykonywana w celu ustalenia, czy jest on cierpi na zaburzenia psychiczne, czy zdający potrzebuje opieki psychiatrycznej, jak również do decydowania o formie takiej pomocy. Badanie psychiatryczne i badania profilaktyczne przeprowadzane są na wniosek lub za zgodą obsleduemogo- przeciwko małoletnim poniżej 15 roku życia - na wniosek lub za zgodą rodziców lub innych predstavitelya- prawnej w stosunku do osoby, znalezionego w prawie niezdolny zamówienia - na wniosek lub za zgodą jego przedstawiciela ustawowego. W przypadku sprzeciwu rodziców lub, w przypadku braku rodziców lub innego przedstawiciela ustawowego małoletniego badania przeprowadzonego przez decyzję organu opiekuńczego, który może być zaskarżona w sądzie. Lekarz przeprowadzający badanie psychiatryczne, jest zobowiązany przedstawić temat i jego przedstawiciela prawnego jako psychiatra, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w pkt "i" czwartą część tego artykułu. Badanie psychiatryczne osoby mogą być wykonywane bez jego zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego, w przypadku gdy dostępne dane zdający podejmuje działania, które dają powody do podejrzeń, że ma poważne zaburzenia psychiczne, które powoduje: a) bezpośrednie zagrożenie dla siebie lub innych, lub b) jego bezradność, niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb własnych, lub c) znaczne szkody dla jego zdrowia psychicznego z pogarszającą stan, w którym dana osoba będzie pozostawiony bez opieki psychiatrycznej. Badanie psychiatryczne osoby mogą być wykonywane bez jego zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego, jeżeli zdający jest pod obserwacją medyczną na podstawie dostarczonych przez części pierwszej artykułu 27 tej ustawy. Te badanie psychiatryczne i opinia na temat zdrowia psychicznego pacjenta są rejestrowane w dokumentacji medycznej, który wymienia przyczyny i leczenie przez psychiatrę i zaleceń lekarskich.

Artykuł 24. Badanie psychiatryczne osoby bez jej zgody lub bez zgody przedstawiciela ustawowego W przypadkach, o których mowa w pkt "i" Część cztery i pięć części artykułu 23 tej ustawy, decyzja o badaniu psychiatrycznym osoby bez jej zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego przyjęta vrachom psychiatra siebie. W przypadkach przewidzianych w ustępach "b" i "w" Część czwarta artykułu 23 tej ustawy, decyzja o badaniu psychiatrycznym osoby bez jej zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego przyjęta do psychiatry za zgodą sędziego.

Artykuł 25. Procedura stosowania i decyzji w sprawie Badanie psychiatryczne osoby bez jej zgody lub bez zgody przedstawiciela ustawowego Decyzja w psychiatrycznej przesłuchanie osoby bez jej zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego, z wyjątkiem przypadków przewidzianych przez część piątego artykułu 23 tej ustawy zostanie przyjęty przez psychiatrę na deklaracji zawierającej dane o przyczynach takiego badania, o którym mowa w § czterech artykułu 23 niniejszej prawo. Wniosek może zostać złożony przez krewnych osoby podlegającej badaniu psychiatrycznym, lekarz każdej specjalności medycznej, urzędników i innych obywateli. W nagłych przypadkach, gdy dana osoba otrzymała informację stwarza bezpośrednie zagrożenie dla siebie lub innych, oświadczenie może być ustna. Decyzja o badaniu psychiatrycznym jest podejmowana przez psychiatrę i natychmiast wydał wpisu w dokumentacji medycznej. Jeśli nie ma bezpośredniego zagrożenia dla osoby siebie lub innych wniosek o badanie psychiatryczne musi być na piśmie, zawierać szczegółowe informacje uzasadniające potrzebę takiego badania oraz wskazanie osoby lub odmowy pełnomocnika leczenia do psychiatry. Psychiatra ma prawo do żądania dodatkowych informacji niezbędnych do podjęcia decyzji. Po ustaleniu, że oświadczenie nie ma dowodów o okolicznościach, o których mowa w pkt "b" i "w" Część czwarta artykułu 23 tej ustawy, psychiatra w formie pisemnej, motywowanej odmówić badania psychiatrycznego. Po ustaleniu zasadności wniosku o psychiatrycznego przesłuchanie osoby bez jej zgody lub bez zgody jego przedstawiciela ustawowego, psychiatra wysyła do sądu w miejscu zamieszkania ich pisemnej uzasadnionej opinii o potrzebie takiej rewizji, a wniosek o badania i innych dostępnych materiałów. Sędzia decyduje o wyrażeniu zgody na problem w ciągu trzech dni od otrzymania wszystkich materiałów. Działania sędziego może być zaskarżona w sądzie w sposób określony przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej.

Artykuł 26. Formy ambulatoryjnej opieki psychiatrycznej Ambulatoryjna opieka zdrowia psychicznego dla osoby cierpiącej na zaburzenia psychiczne, według dowodów medycznych jest w formie konsultacyjnej i medycznej pomocy lub poradni obserwacji. Konsultacyjna i opieka medyczna jest vrachom psychiatra w samoleczenia osoba cierpi na zaburzenia psychiczne, na jego wniosek lub za jego zgodą i przeciwko małoletnim poniżej 15 roku życia - na wniosek lub za zgodą rodziców lub innego przedstawiciela prawnego. nadzór kliniczny może być ustawiona niezależnie od zgody osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, lub jego przedstawiciela prawnego w przypadkach przewidzianych przez części pierwszej artykułu 27 tej ustawy, i polega na monitorowaniu stanu osoby zdrowia psychicznego poprzez regularne badania przez psychiatrę i zapewnienie niezbędnej opieki medycznej i socjalnej ,

Artykuł 27. nadzór kliniczny obserwacja ambulatorium może być zainstalowany na osoby cierpiące na przewlekłe i długotrwałe zaburzenia psychiczne z ciężka lub uporczywa bolesne objawy często pogorszyć. Kwestia konieczności ustanowienia nadzoru klinicznego, a jego zakończenie jest odbierany przez Komisję lekarzy-psychiatrów wyznaczonych przez administrację zakładu psychiatrycznego zapewniając ambulatoryjnej opieki zdrowia psychicznego, lub Komisja psychiatrów wyznaczonych przez władze zdrowia Federacji Rosyjskiej. Uzasadniona decyzja komisji psychiatrów wydane wpisu w dokumentacji medycznej. Decyzja o utworzeniu lub rozwiązaniu nadzorem klinicznym można się odwołać w sposób określony w rozdziale VI tej ustawy. Zainstalowany wcześniej nadzór kliniczny zatrzymuje się odzysku lub znaczącej i trwałej poprawy stanu psychicznego danej osoby. Po ustaniu nadzór kliniczny ambulatoryjnej opieki psychiatrycznej na wniosek lub za zgodą lub na wniosek lub za zgodą jego pełnomocnika jest w formie doradztwa-terapeutycznego. W przypadku zmiany stanu psychicznego osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, może być badane bez jego zgody lub bez zgody przedstawiciela ustawowego na zasadach iw sposób określony przez czwartą część artykułu 23, 24 i 25 tej ustawy. nadzór kliniczny może być wznowiona w takich przypadkach decyzja Komisji psychiatrów.

Artykuł 28. Przyczyny hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym Przyczyny hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym to obecność osoby z zaburzeniami psychicznymi, a decyzja psychiatry przeprowadzić badanie lub leczenie w szpitalu lub orzeczenia sędziego. umieścić bazę w szpitalu psychiatrycznym może być również potrzeba badania psychiatrycznego w przypadkach oraz w sposób przewidziany przez prawo. Umieszczenie osoby w szpitalu psychiatrycznym, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 29 niniejszej ustawy, jest dobrowolny - na jego wniosek lub za jego zgodą. A minor w wieku poniżej 15 lat, jest umieszczona w szpitalu psychiatrycznym na wniosek lub za zgodą rodziców lub innego przedstawiciela prawnego. Osoba uznana za niekompetentny zgodnie z porządkiem prawa, umieszczony w szpitalu psychiatrycznym na wniosek lub za zgodą jego przedstawiciela ustawowego. W przypadku sprzeciwu rodziców lub, w przypadku braku rodziców lub innego przedstawiciela ustawowego małoletniego do szpitala psychiatrycznego prowadzona jest na podstawie decyzji organu opiekuńczego, który może być zaskarżona w sądzie. Uzyskanie zgody na hospitalizację składa wpis w dokumentacji medycznej dla podpisem osoby lub jego pełnomocnika i psychiatry.

Artykuł 29. Przyczyny hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie

Osoba cierpiąca na zaburzenia psychiczne mogą być hospitalizowany w szpitalu psychiatrycznym bez jego zgody lub bez zgody przedstawiciela prawnego decyzji sądu, jeśli badanie lub leczenie jest możliwe tylko w warunkach stacjonarnych, a choroba psychiczna jest ciężka i powoduje: a) bezpośrednie zagrożenie dla siebie lub innych, lub b) jego bezradność, niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb własnych, lub c) znaczne szkody na zdrowiu w wyniku czyli pogorszenie psychicznego, jeśli dana osoba będzie pozostawiony bez opieki psychiatrycznej.

Artykuł 30. Środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa w świadczeniu opieki psychiatrycznej Hospitalizacja psychiatryczna opieka jest w najmniej restrykcyjnych warunków, aby zapewnić bezpieczeństwo hospitalizowanych osobę i innych osób podlegających personelu medycznego ich praw i uzasadnionych interesów. Środki fizycznego przymusu i izolacji podczas przymusowego pobytu w szpitalu i pobyt w szpitalu psychiatrycznym zastosowanie jedynie w tych przypadkach, formy i w tym czasie, gdy w opinii psychiatry, inne metody nie można zapobiec działania hospitalizowanego osoby, stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla siebie lub innych i przeprowadzono ze stałym monitorowaniem personelu medycznego. Na formularzach i czas stosowania przymusu fizycznego lub odosobnienia być odnotowane w dokumentacji medycznej. Policjanci są zobowiązani pomagać świadczeniodawców opieki zdrowotnej w realizacji przymusowego pobytu w szpitalu oraz zapewnienie bezpiecznych warunków dostępu do hospitalizowanych osoby i jej kontroli. W przypadku konieczności unikania działań, które zagrażają życiu i zdrowiu innych osób z hospitalizowanych osoby lub innych osób, a także konieczność poszukiwania i zatrzymania osoby, która ma być hospitalizowany, policjanci działać w sposób przewidziany przez prawo federalne "na policję",

Artykuł 31. Rozpatrywanie nieletnich i osób uznało niekompetentny, umieszczony w szpitalu psychiatrycznym na wniosek lub za zgodą ich przedstawicieli prawnych A minor w wieku poniżej 15 lat oraz osoby uznane w sposób przewidziany przez prawo niezdolny umieszczony w szpitalu psychiatrycznym na wniosek lub za zgodą ich przedstawicieli prawnych podlegają obowiązkowi komisji inspekcyjnej psychiatrów instytucji psychiatrycznych, zgodnie z procedurą przewidzianą w pierwszej części artykułu 32 niniejszej ustawy. W ciągu pierwszych sześciu miesięcy, osoby te podlegają komisji inspekcyjnej psychiatrów co najmniej raz w miesiącu, aby podjąć decyzję w sprawie przedłużenia hospitalizacji. Na przedłużenie hospitalizacji przez okres dłuższy niż sześć miesięcy badaniu psychiatrów Komisja zbiera się co najmniej raz na sześć miesięcy. W przypadku popełnienia psychiatrów lub psychiatrycznych nadużyć administracji szpitala popełnionych podczas hospitalizacji przedstawicieli prawnych małoletniego w wieku poniżej 15 lat lub osoby uznanej zgodnie z przepisami prawa niezdolnego aby administracja szpitala psychiatrycznego powiadamia organ opiekuńczego w miejscu zamieszkania oddziale.

Artykuł 32. Rozpatrywanie osób umieszczonych w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie Osoba umieszczona w szpitalu psychiatrycznym z przyczyn przewidzianych w artykule 29 niniejszej ustawy podlegają obowiązkowemu badaniu w ciągu 48 godzin od popełnienia psychiatrów w zakładzie psychiatrycznym, który decyduje o ważności dopuszczenia. W przypadkach, gdy hospitalizacja jest uważana nieuzasadniona i niedopuszczonych wyraża chęć pozostania w szpitalu psychiatrycznym, był przedmiotem natychmiastowego rozładowania. W przypadku hospitalizacji za uzasadniony wniosek komisji psychiatrów w ciągu 24 godzin przesłanych do sądu w miejscu w zakładzie psychiatrycznym, aby podjąć decyzję w sprawie dalszego pobytu osoby w nim.

Artykuł 33. odwołuje się do sądu w kwestii przymusowego pobytu w szpitalu Kwestia hospitalizacji osoby w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie na podstawie określonych w artykule 29 niniejszej ustawy, sąd zdecydował o lokalizacji zakładu psychiatrycznego. Oświadczenie hospitalizacji osób w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie złożonego przez przedstawiciela zakładu psychiatrycznego, gdzie dana osoba się znajduje. Aplikacja, która musi być określone ustawowe podstawy do hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym w nie dobrowolnej celu, wraz z uzasadnioną opinię komisji psychiatrów o konieczności dalszego pobytu osoby w szpitalu psychiatrycznym. Biorąc pod uwagę oświadczenie, sędzia jednocześnie upoważnić osobę pobyt w szpitalu psychiatrycznym na okres niezbędny do rozpatrzenia wniosku w sądzie.

Artykuł 34. Rozpatrzenie wniosku o dopuszczenie do dobrowolnego celu Oświadczenie hospitalizacji osób w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie sędzia uzna za okres pięciu dni od daty jej przyjęcia w sądzie lub w zakładzie psychiatrycznym. Człowiek powinien mieć prawo do udziału osobiście w sądzie biorąc pod uwagę jego hospitalizacji. Jeżeli informacje otrzymane od przedstawiciela zakładu psychiatrycznego, stan psychiczny osoby nie pozwala mu osobiście uczestniczyć w rozpatrywaniu jego dopuszczenia do siedziby sądu, wniosek zostanie rozpatrzony przez sędziego hospitalizacji w zakładzie psychiatrycznym. Udział w rozprawie prokuratora, przedstawiciela zakładu psychiatrycznego, ubieganie się o dopuszczenie i przedstawiciela osoby, wobec której poruszono kwestię koniecznej hospitalizacji.

Artykuł 35. Decyzja sędziego w sprawie wniosku o dopuszczenie do dobrowolnego celu Po rozpatrzeniu wniosku co do meritum, dotacje sędzia lub odrzuca. Decyzja sędziego w sprawie zatwierdzenia wniosku jest podstawą do hospitalizacji i dalszego przetrzymywania osoby w szpitalu psychiatrycznym. Decyzja sędziego w ciągu dziesięciu dni od daty wystawienia może być zaskarżona przez osobę umieszczoną w szpitalu psychiatrycznym, jego przedstawiciel, szef zakładu psychiatrycznego, a także organizacji, które zgodnie z ustawą lub jej Karty (przepisów) mają prawo do ochrony praw obywateli lub oskarżyciel publiczny w sposób przewidziany przez prawo Federacja Rosyjska.

Artykuł 36. Przedłużenie hospitalizacji mimowolne Pobyt osoby w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie trwa tylko przez pewien czas z powodów konserwatorskich, na których hospitalizacja została przeprowadzona. Osoba umieszczona w szpitalu psychiatrycznym w nie dobrowolnej kolejności, w ciągu pierwszych sześciu miesięcy, co najmniej raz na miesiąc podlega badaniu przez komisję psychiatrów w zakładzie psychiatrycznym, aby podjąć decyzję w sprawie przedłużenia hospitalizacji. Na przedłużenie hospitalizacji przez okres dłuższy niż sześć miesięcy badania lekarzy-psychiatrów komisji odbywają się co najmniej raz na sześć miesięcy. Po upływie sześciu miesięcy od daty umieszczenia osoby w szpitalu psychiatrycznym w nie dobrowolnej zlecenie komisji na potrzeby rozszerzenia takich psychiatrów hospitalizacji kierowane administracji szpitala psychiatrycznego w sądzie w miejscu w zakładzie psychiatrycznym. Sędzia w sposób określony w art 33-35 niniejszej ustawy, Dekret może przedłużyć hospitalizacji. W przyszłości, decyzja o przedłużeniu osobę hospitalizowany umieszczony w szpitalu psychiatrycznym w celu dobrowolnego nie, sędzia przyjął rocznie.

Artykuł 37. Prawa pacjentów w szpitalach psychiatrycznych Pacjent powinien być wyjaśnione do tła i celu jego pokoju w szpitalu psychiatrycznym, jego praw i ustanowił zasady szpitalnych w języku, który jest właścicielem, który jest wpis w dokumentacji medycznej. U wszystkich pacjentów poddawanych leczeniu lub kontroli w szpitalach psychiatrycznych, mają prawo do: zwrócić się bezpośrednio do ordynatora lub kierownika działu do leczenia, badań, wyciągi ze szpitala psychiatrycznego i prawa przyznane przez ten Zakonom- złożyć nieocenzurowane skargi i petycje do władz i przedstawiciela wykonawczej, prokuratura, sąd i advokatu- spotykają się z prawnikiem i księdza naedine- wykonywania obrzędów religijnych, przestrzegania kanonów religijnych, w tym n Sztuka, w porozumieniu z administracją mieć akcesoriów religijnych i literaturu- zapisać się do gazet i magazines- być wykształcony w programie gimnazjum lub szkole specjalnej dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, jeśli pacjent jest w wieku poniżej 18 lat-dostać się na równi z innymi obywatelami wynagrodzenie za pracę zgodnie z jej ilości i jakości, jeśli pacjent jest zaangażowany w pracy produkcyjnej. Pacjenci mają również następujące prawa, które może być ograniczone zgodnie z zaleceniem lekarza prowadzącego dyrektora departamentu lub głównego lekarza dla zdrowia lub bezpieczeństwa pacjentów, a także w interesie zdrowia lub bezpieczeństwa innych: korespondować bez tsenzury- wysyłania i odbierania przesyłek, paczek i przekazów pieniężnych - używać telefonom- handlu odwiedzający mają wziąć i kupić podstawowe potrzeby, aby korzystać z własnej odzieży. Płatnych usług (indywidualne subskrypcje gazet i czasopism, usług komunikacyjnych, itp) będą ponoszone przez pacjenta, któremu zostały one przekazane.

prawa ochronne Artykuł 38. Obsługa pacjentów w szpitalach psychiatrycznych Ustanowienie niezależnego stan służby ochrony zdrowia publicznego, praw pacjentów w szpitalach psychiatrycznych. Przedstawiciele służby ochrony praw pacjentów w szpitalach psychiatrycznych, biorą ich skarg i wniosków, które umożliwiają podawanie w zakładzie psychiatrycznym lub wysłany, w zależności od ich charakteru w organach organów przedstawicielskich i wykonawczych, prokuratury lub sądu.

Artykuł 39. Obowiązki administracji i personel medyczny szpitala psychiatrycznego

Administracji i personelu medycznego szpitali psychiatrycznych mają obowiązek stworzyć warunki dla realizacji praw pacjentów i ich przedstawicieli prawnych, o ile w niniejszej ustawie, w tym: zapewnienie pacjentom w szpitalach psychiatrycznych niezbędne pomoschyu- medyczne okazją do zapoznania się z tekstem ustawy, regulacji wewnętrznych w szpitalu psychiatrycznym , adresy i numery telefonów instytucji rządowych i publicznych, instytucji, organizacji i stanowisk s ludzie, którzy mogą mieć styczność w przypadku naruszeń praw patsientov- warunków do korespondencji, skarg i roszczeń pacjentów w organach władz przedstawicielskich i wykonawczych, prokuratura, sąd, jak również advokatu- w ciągu 24 godzin po przyjęciu pacjenta do szpitala psychiatrycznego w dobrowolne celu podjęcia środków w celu ostrzeżenia swoich krewnych, przedstawiciela prawnego lub inną osobę na jego ukazaniyu- poinformowanie krewnych lub przedstawiciela ustawowego pacjenta, a także każdą inną osobę w kierunku zmiany jego stanu zdrowia i sytuacji kryzysowych nim- do zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów w szpitalu, aby kontrolować zawartość paczek i peredach- służyć jako przedstawiciela prawnego w odniesieniu do pacjentów uznanych przez prawo niekompetentny sposób, ale nie mają takich predstavitelya- ustalenie i wyjaśnienie praw pacjentów do wierzących którzy mogli korzystać z innych pacjentów obserwowanych w wykonywaniu obrzędów religijnych w szpitalach psychiatrycznych i porządku ok poprosi księdza, aby pomóc w realizacji praw wierzących do wolności sumienia i ateistov- wykonywać inne obowiązki określone w niniejszej ustawie.

Artykuł 40. Wyciąg ze szpitala psychiatrycznego Ekstrakt ze szpitala psychiatrycznego pacjent jest w przypadkach, odzysku lub poprawy jego stanu psychicznego, w których nie jest wymagane dalsze leczenie szpitalne, a na zakończenie inspekcji lub badanie powodujące pokoju w szpitalu. Wyciąg pacjenta dobrowolnie zdrowia psychicznego szpitala, wykonane w jego osobistym rachunku, oświadczenie przedstawiciela ustawowego lub decyzją lekarza prowadzącego. Wyodrębnić pacjentów hospitalizowanych w szpitalu psychiatrycznym w nie dobrowolne postanowienia wydanego w sprawie zawarcia popełnienia psychiatrów lub decyzji sędziego do odmowy przedłużenia pobytu w szpitalu. Ekstrakt pacjenta, do którego decyzja sądu zastosowano obowiązkowych środków medycznych, wyłącznie przez sąd. Pacjent jest umieszczony w szpitalu psychiatrycznym dobrowolnie, może on być pozbawiony oświadczenie, jeżeli komisja psychiatrów instytucji psychiatrycznej zostaną ustalone podstawy mimowolne hospitalizacji na podstawie artykułu 29 tej ustawy. W tym przypadku pytania o jego pobytu w szpitalu psychiatrycznym, wydłużenie hospitalizacji i wypisu ze szpitala są rozwiązywane zgodnie z procedurą określoną w art 32-36 i trzeciej części artykułu 40 niniejszej ustawy.

Artykuł 41. Podstawy i kolejność umieszczenia osoby w szpitalu psychiatrycznym o zabezpieczeniu społecznym Powody umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym dla bezpieczeństwa społecznego jest osobistą wypowiedź osoby cierpiące na zaburzenia psychiczne, a wniosek komisji lekarskiej z udziałem psychiatry oraz małoletnim poniżej 18 roku życia lub osoby uznanej za ustalonym przez prawo procedurą niezdolnej - decyzją kurateli i staranność w oparciu o opinię komisji lekarskiej z udziałem psychiatry. Sprawozdanie powinno zawierać informacje o obecności osób z zaburzeniami psychicznymi, aby pozbawić go możliwości, aby być w nie wyspecjalizowanych instytucji dla dobra i przeciwko osobie pełnosprawnych - również nie było żadnych podstaw do podnoszenia kwestii przed sądem niezdolności. organ opiekuńczy jest zobowiązany do podjęcia środków w celu ochrony interesów majątkowych osób umieszczonych w szpitalu psychiatrycznym dla bezpieczeństwa społecznego.

Artykuł 42. Podstawy i kolejność umieszczania nieletnich w szpitalu psychiatrycznym dla kształcenia specjalnego

Powody umieszczenia nieletniego w wieku poniżej 18 lat, cierpiących na zaburzenia psychiczne w szpitalu psychiatrycznym kształcenia specjalnego jest wniosek rodziców lub innego przedstawiciela prawnego i obowiązkowe opinią komitetu, składający się z psychologa, pedagoga i vracha psychiatry. Sprawozdanie powinno zawierać informacje o potrzebie kształcenia małoletniego w szkole specjalnej dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.

Artykuł 43. Prawa osób przebywających w placówkach opieki społecznej dla neuropsychiatrycznych lub kształcenia specjalnego i obowiązki dla administratorów Osoby przebywające w domach opieki dla neuropsychiatrycznych zabezpieczenia społecznego lub kształcenia specjalnego, korzystają z praw przewidzianych w artykule 37 niniejszej ustawy. Obowiązki administracji i personelu psycho-neurologicznego instytucji ochrony socjalnej lub kształcenia specjalnego, aby stworzyć warunki dla realizacji praw osób żyjących w nim, określone w art 39 tej ustawy, a także ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej w sprawie zabezpieczenia społecznego i na edukację. Administracja neuropsychiatryczne instytucje opieki społecznej lub specjalnego szkolenia wymagane jest co najmniej raz w roku w celu przeprowadzenia badania osób mieszkających w nim, komisja lekarska z udziałem psychiatry w celu rozwiązania problemu z ich dalszego utrzymania w instytucji, jak również możliwość przeglądu ich niepełnosprawność.

Artykuł 44. Przeniesienie i wyposażenie check-out dla neuropsychiatrycznych zabezpieczenia społecznego lub kształcenia specjalnego Podstawą przekazywania osób z psycho-neurologicznych instytucji ochrony socjalnej lub specjalnego uczelni w podobnego typu ogólnego jest wniosek komisji lekarskiej z udziałem psychiatrę o braku wskazań medycznych dla życia lub szkoleniu w specjalistycznej instytucji psycho-neurologicznych. Wyciąg z psycho-neurologicznych instytucji ochrony socjalnej lub specjalnego wykształcenia jest wykonany: na osobistą prośbę osoby w chwili zawarcia komisji lekarskiej z udziałem psychiatry, który ze względów zdrowotnych dana osoba jest w stanie żyć samostoyatelno- na wniosek rodziców, innych krewnych lub przedstawiciela ustawowego, zobowiązuje się do przeprowadzenia opieka przepisać małoletnim poniżej 18 roku życia, lub dla osoby, która odbyła się w ustawowym sposób ubezwłasnowolniona.

Rozdział V. KONTROLA I procuratorial nadzoru działalności w zakresie świadczenia opieki psychiatrycznej

Artykuł 45. Kontrola i nadzór prokuratury świadczenia opieki psychiatrycznej (1) nie jest już ważna część. (2) kontrola nad działalnością federalnych psychiatrycznych i neuropsychiatrycznych instytucji prowadzonych przez upoważnione federalnych organów wykonawczych, działalność instytucji psychiatrycznych i neuropsychiatrycznych pod jurysdykcją Federacji Rosyjskiej, - upoważniony federalnych organ wykonawczy i wykonawczych władz Federacji Rosyjskiej. Kontrola nad działalnością instytucji psychiatrycznych i neuropsychiatrycznych odbywa się w sposób określony przez Rząd. (3) Zgodność z prawem w dostawie psychiatrycznej opieki zdrowotnej jest prowadzone przez Prokuratora Generalnego Federacji Rosyjskiej, prokurator Federacji Rosyjskiej i podległych prokuratorów.

Artykuł 46. Kontrola stowarzyszeń publicznych dla praw i słusznych interesów obywateli w świadczeniu opieki psychiatrycznej Publiczne stowarzyszenia psychiatrów i innych organizacji społecznych, zgodnie z ich statutów (przepisów) mogą sprawować kontrolę nad przestrzeganiem praw i słusznych interesów obywateli na ich wniosek lub za ich zgodą w świadczeniu opieki psychiatrycznej. Prawo do odwiedzenia psychiatrycznych i neuropsychiatryczne instytucje powinny znaleźć odzwierciedlenie w statucie (przepisy) tych stowarzyszeń i uzgodnione przez organy odpowiedzialne za zakładach psychiatrycznych i neuropsychiatrycznych. Przedstawiciele organizacji publicznych mają obowiązek uzgodnić warunki wizyty z podaniem psychiatrycznym lub neuropsychiatrycznych instytucji, do zapoznania się z zasadami obowiązującymi w niej wykonać je i podpisać nieujawnianie tajemnicy lekarskiej.

Sekcja VI. APEL ACTION opieka psychiatryczna

Artykuł 47. Tryb i warunki odwołania Pracowników medycznych, innych specjalistów, pracowników opieki społecznej i edukacji społecznej, komisji lekarskich, naruszają praw i słusznych interesów obywateli w sprawowaniu opieki psychiatrycznej można się odwołać od wyboru osoby, wnosząc skargi bezpośrednio do sądu, a także wyższego ciała (wyższy urzędnik osoba) lub prokurator. Reklamacja może być złożona przez osobę, której prawa i uzasadnione interesy zostały naruszone, jego przedstawiciel, a także organizacji, które zgodnie z ustawą lub jej statucie (przepisy) mają prawo do ochrony praw obywateli, w ciągu miesiąca, obliczanych od dnia, w którym osoba dowiedziała się o akcji, narusza praw i słusznych interesów. Osoba, którzy przegapili termin odwołania się do ważnego powodu, brakowało termin może zostać przywrócony organ lub urzędnik, rozpatrzenia reklamacji.

Artykuł 48. Procedura rozpatrzenia reklamacji w sądzie Reklamacje dotyczące działania pracowników służby zdrowia, innych specjalistów, pracowników socjalnych i edukacji, a także komisji lekarskich, naruszają praw i słusznych interesów obywateli w sprawowaniu opieki psychiatrycznej są rozpatrywane przez sąd w sposób przewidziany w rozdziale 24.1 Kodeksu postępowania cywilnego RFSRR, a w niniejszym artykule. Uczestniczyć w rozpatrywaniu skarg osób, których prawa i uzasadnione interesy zostały naruszone, co pozwala na jego stan psychiczny, jego przedstawiciela, osobę, której działania są zaapelował lub jego przedstawiciel, a także prokurator jest obowiązkowe. Koszty związane z rozpatrzenia reklamacji w sądzie spoczywa na państwie.

Artykuł 49. Procedura rozpatrzenia skargi do wyższej instancji (wyższy urzędnik) Zażalenie złożone w wyższej ciała (wyższego urzędnika), rozpatrywane w terminie dziesięciu dni od daty zabiegu. Decyzja organu macierzystego (przełożony) na meritum będzie uzasadniona i na podstawie prawa. Kopię decyzji organ wyższego (wyższe urzędowym) w ciągu trzech dni po zbadaniu zasadności zostanie wysłana lub dostarczona do wnioskodawcy i osoby, której działania są zażalenie. Decyzja organu macierzystego (przełożony) może być zaskarżona w sądzie w sposób przewidziany w rozdziale 24.1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Artykuł 50. Odpowiedzialność za naruszenie tej ustawy

Odpowiedzialność karna za naruszenie tego prawa ustanowione przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej. Administracyjne i inne odpowiedzialność za naruszenie tego prawa ustanowione przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej i Federacji Rosyjskiej.

Prezydent Rosji Borys Jelcyn Moskwa, Rosja Dom Sowietów z dnia 2 lipca 1992 N 3185-1