Zespół cieśni nadgarstka

zespół cieśni nadgarstka (zespół cieśni nadgarstka) - kompresja i niedokrwienie nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka zmniejszy objętość, w której rozciąga się, przechodząc z przedramienia na szczotki. W neurologii odnosi się do t. N. Zespół cieśni. Cieśni nadgarstka znajduje się w ogonku z jego powierzchni dłoniowej kości nadgarstka uformowane i rozciągnięte więzadła im poprzecznym. Przechodząc przez nią, w środku nerwu wchodzi palmę. Kanał pod lufy nerw pośrodkowy i ścięgna zginacz palców. Na rękę mediana nerw zaopatruje mięśnie odpowiedzialne za uprowadzenie i opozycji zgięcia kciuka bliższych paliczków palców wskazującego i środkowego, średnich i dystalnych paliczków przedłużenie tego samego palca. branże wrażliwe zapewniają czułości tenor powierzchni skóry (elewacja), kciukiem powierzchnię podręczne pierwszych trzech i pół of the 4th palce środkowe i tylne dystalnych paliczków 2 i 3 palca. Dodatkowo, nerw pośrodkowy autonomicznego unerwienia kolejnej szczotki.

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka

zespół cieśni nadgarstka występuje wtedy, gdy procesy patologiczne prowadzące do zmniejszenia objętości kanału. Skłonność do choroby może być spowodowane wrodzonym lub wąskich cechy budowy kanału. Tak więc kobiety mają wąski cieśni nadgarstka, zespół cieśni nadgarstka, i stwierdził, że były one znacznie częściej niż mężczyźni.

Jednym z powodów, dla zwężenia cieśni nadgarstka jest uraz nadgarstka: szkoda, złamanie kości nadgarstka, zwichnięcie w stawu nadgarstkowego. W tym przypadku objętość kanału można zmniejszyć nie tylko z powodu przemieszczenia kości, ale również z powodu obrzęku pourazowego. Spowodowany przez nadmierny wzrost zmian kości w stosunku do struktur anatomicznych, które tworzą zespół cieśni nadgarstka, to obserwuje się w przypadku akromegalii. Zespół cieśni nadgarstka może rozwijać się na tle chorób zapalnych (zapalenie błony maziowej, zapalenie pochewki ścięgna, reumatoidalne zapalenie stawów, deformując choroba zwyrodnieniowa stawów, ostre i przewlekłe artretyzm, gruźlica stawu, dna) I guzy (tłuszczak, hygroma, chondroma, Sinovioma) Obszar nadgarstka. Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka może być zbędne obrzęk tkanek, jak zauważono w czasie ciąży, niewydolności nerek, zaburzeń endokrynologicznych (niedoczynność tarczycy, klimakterium, stan po usunięciu jajników, cukrzyca), Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych.

Przewlekły stan zapalny w okolicy cieśni tunelu jest możliwe przy stałym traumatyzacji związanego z działalnością zawodową, z udziałem wielu pędzla zginania i prostowania stawu, na przykład fortepian, wiolonczela, pakerów, stolarzy. Niektórzy autorzy sugerują, że długotrwałe codzienna praca na klawiaturze komputera może wywołać zespół cieśni nadgarstka. Jednak analiza statystyczna nie wykazała istotnych różnic między częstością wśród osób pracujących na klawiaturze i średniej zachorowalności ludności.

Kompresja nerw pośrodkowy prowadzi przede wszystkim do rozpadu jej ukrwienia, tj. E. niedokrwienia. Na początku cierpi tylko nerwów skorupę bagażnik, ze wzrostem kompresji zmiany patologiczne wpływa na głębsze warstwy nerwu. Pierwsza funkcja jest zakłócony włókna czuciowe, a następnie - silnik i autonomicznego. Długo istniejące niedokrwienie prowadzi do zmian zwyrodnieniowych w włóknach nerwowych zastąpienia tkanki nerwowej przez komórki tkanki łącznej i, w konsekwencji, uporczywego przyśrodkowej utraty funkcji nerwów.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

zespół cieśni nadgarstka objawia ból i parestezje. Pacjenci zgłaszali drętwienie, mrowienie, „pleców” w dłoni, aw pierwszym 3-4 palców szczotki. Ból często rozciąga się do wewnętrznej powierzchni przedramienia, ale może pójść w dół od nadgarstka do palców. Charakteryzuje nocnych ataków bólu, zmuszając pacjentom obudzić. Natężenie bólu oraz stopień obniżenia drętwienie podczas pocierania rąk, rąk opuszczania w dół, do trwałej ondulacji lub wstrząsając je w stanie opuszczonym. Zespół cieśni nadgarstka może być dwustronny charakter, ale coraz bardziej dominującym dotknięte nadgarstek.

Z biegiem czasu, wraz z zaburzeniami sensorycznymi obserwowane ruchy pędzla trudności, zwłaszcza tych, które wymagają udziału ekscytującą kciuka. Narażona ręka u pacjentów trudnych trzymać książki, rysować, trzymaj się do górnego transportu kolejowego, trzymaj telefon komórkowy przy uchu, długo kontrolowany przez napędowy silnika, i tak dalej. N. Nie jest niedokładność i szczotka discoordination ruchy, które jest opisywane przez pacjentów jako jeśli mają „wszystko idzie źle ”. Autonomicznego zaburzenie funkcji przejawia medianę odczucie nerwów „obrzęk szczotki”, to jego stygnięcia czy alternatywnie, poczucie wzrostu temperatury w tym, nadwrażliwość na zimno, blanszowanie albo szczotki przekrwienie skóry.

Rozpoznanie zespołu cieśni nadgarstka

Badania neurologiczne ukazuje obszar hypesthesia odpowiadający nerw pośrodkowy obszarze unerwienia, spadek siły mięśni unerwiona Seredinny nerwowych autonomicznych zmiany szczotki skóry (środki barwiące i temperatura skóry, to marmurkowanie). Przeprowadzone dodatkowe badania, które wykrywają: Falena objaw - pojawienie parestezje lub drętwienie dłoni, gdy jest pasywny zgięcie-rozszerzenie na minutę, Tinel objawów - mrowienie w rękach, które występuje, gdy dotykając w kanale nadgarstka. Dokładne dane na temat porażki można uzyskać za pomocą elektromiografii i electroneurogram.

W celu zbadania genezy zespołu cieśni nadgarstka są analizowane RF krwi, biochemia krwi, prześwietlenie nadgarstka i dłoni, nadgarstka, USG stawów TK, lub MRI stawu, gdy wskazany - jego przebicie. Możliwa konsultacja z ortopedów i traumy, endokrynologii, onkologii. Różnicować Zespół cieśni nadgarstka potrzebny od neuropatia nerwu promieniowego, neuropatia nerwu łokciowego, polineuropatia zespoły górnych kończyn kręgosłupa wywołane spondyloarthrosis szyjki macicy i osteochondroza.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

Podstawą strategii leczenia jest eliminacja przyczyn zwężenie cieśni kanału. Obejmują one zmniejszenie dyslokacji, unieruchomienie ręki, korekcji zaburzeń wewnątrzwydzielniczych i metabolicznych, leczenia zapalenia, zmniejszenie obrzęku tkanek. leczenie zachowawcze posiada neurologa w razie konieczności wspólnie z innymi ekspertami. Zagadnienie leczenia chirurgicznego jest osiągnięty przez neurochirurga.

Konserwatywne terapie są ograniczone do unieruchomienia skażoną autobus ręki przez okres około 2 tygodni, trzymając przeciwzapalne, przeciwbólowe, terapia anty-lek. Używane NLPZ (ibuprofen, indometacyna, diklofenak, naproksen, itd.), W ciężkich przypadkach, cel resort na glikokortykosteroidy (hydrokortyzon, prednizolon), gdy zespół bólowy wyrażona prowadzone terapeutyczny blokady obszar nadgarstka do wprowadzenia znieczulenia miejscowego (lidokainy). Terapia leki zmniejszające przekrwienie przeprowadzono stosując diuretyk korzystnie furosemidu. Pozytywny efekt dostarczania preparaty witaminy C. In, błota, elektroforeza, fonoforeza, kompresuje Dimexidum. Zmniejszyć niedokrwienie nerw pośrodkowy pozwala trentalom terapii naczyniowej, kwas nikotynowy. Po uzyskaniu poprawy klinicznej, aby przywrócić funkcję nerwów i mięśni wytrzymałość szczoteczki zaleca fizjoterapia, masaż rąk, powięziowy szczotki do masażu.

Z nieskuteczności zespół cieśni konserwatywnej wymagać leczenia chirurgicznego. Operacja jest preparowanie poprzecznej więzadła nadgarstka. Jest ona wykonywana w warunkach ambulatoryjnych z wykorzystaniem technik endoskopowych. Z istotnymi zmianami strukturalnymi w kanale nadgarstka ze względu na niemożność stosowania zabiegów endoskopowych operacji wykonywana jest otwarty sposób. W wyniku interwencji jest zwiększenie objętości nadgarstka i usunięcie ucisku nerwu środkowej. 2 tygodnie po zabiegu, pacjent może wykonywać ruchy rąk, które nie wymagają dużego obciążenia. Jednak, aby w pełni przywrócić szczotka trwa kilka miesięcy.

Przewidywanie i zapobieganie zespół cieśni nadgarstka

Z terminowo złożonego leczenia zespołu cieśni nadgarstka zazwyczaj ma korzystny rokowanie. Jednak około 10% kompresji nie może być nawet najbardziej optymalne leczenie zachowawcze i wymaga operacji. Najlepszym pooperacyjne rokowanie są przypadki, któremu nie towarzyszy całkowitej utraty wrażliwości i zanik mięśni dłoni. W większości przypadków, miesiąc po funkcji pędzla chirurgia zostanie przywrócone przez około 70%. Jednak nieporadność i słabość można zaobserwować, a kilka miesięcy później. W niektórych przypadkach nawrót choroby występuje zespół cieśni nadgarstka.

Zapobieganie jest normalizacja warunków pracy: odpowiedniego wyposażenia miejsca pracy, ergonomicznego workflow, czynności zmiany, obecność przerw. Środki zapobiegawcze obejmują zapobieganie i wczesne leczenie urazów i chorób nadgarstka.