Niedoczynność tarczycy

niedoczynność tarczycy - najczęstszą postacią zaburzeń czynnościowych tarczycy, która rozwija się w wyniku długotrwałej stabilnej niedoborem hormonów tarczycy lub zmniejszyć działania biologicznego na poziomie komórkowym. Niedoczynność tarczycy nie mogą być wykryte przez długi czas. Jest to spowodowane stopniowym, zauważalny początku procesu, zadowalający stan zdrowia pacjentów w łagodnym do umiarkowanego objawów chorobowych skasowane oceniać jak zmęczenie, depresja, ciąża. Częstość niedoczynności tarczycy jest około 1% wśród kobiet w wieku reprodukcyjnym, - 2% wzrasta do 10% u osób w podeszłym wieku.

Brak hormonów tarczycy powoduje zmian systemowych w organizmie. Hormony tarczycy regulacji metabolizmu energetycznego w komórkach organów i ich niedobór przejawia się w zmniejszeniu zużycia tlenu przez tkanki, co zmniejsza zużycie energii i przetwarzanie substratów energetycznych. Niedoczynność tarczycy zakłócony syntezę różnych lotnych enzymów komórkowych koniecznych do normalnego działania komórek. W przypadku prowadzenia niedoczynność tarczycy występuje śluzowego (obrzęk śluzowaty) - obrzęk śluzowaty, najbardziej widoczne w tkance łącznej. Obrzęk śluzowaty rozwija się w wyniku nadmiernego gromadzenia się glikozaminoglikanów w tkankach, które, o zwiększonej hydrofilowości zatrzymywania wody.

Klasyfikacja i przyczyny niedoczynności tarczycy

Niedoczynność tarczycy może być nabyte i wrodzone (rozpoznano po urodzeniu i mogą być dowolnego genezie).

Najczęstszym jest nabyta niedoczynność tarczycy (99% przypadków). Głównymi przyczynami nabytej niedoczynności tarczycy są:

• chroniczny Hashimoto (Bezpośrednie uszkodzenie miąższu tarczycy przez własny układ odpornościowy organizmu). To prowadzi do niedoczynności tarczycy późniejszych latach i dziesięcioleciach po powstaniu.
• jatrogenną tarczycy (częściowe lub całkowite usunięcie gruczołu tarczycy, po leczeniu radioaktywnym jodem).

Powyższe przyczyny powodują często nieodwracalne trwałej niedoczynności tarczycy.

• leczenie dyfuzję toksyczne wole (tyrostatyki recepcji) -
• ostry niedobór jodu w jedzeniu, woda. Łagodny do umiarkowanego niedoboru jodu u dorosłych nie prowadzi do niedoczynności tarczycy. W przypadku kobiet w ciąży, noworodków i łagodne do umiarkowanego niedoboru jodu powoduje przemijające zaburzenia syntezy hormonów tarczycy. W przypadku przejściowej niedoczynności tarczycy zaburzeń czynności tarczycy mogą zniknąć podczas naturalnego przebiegu choroby lub po zaniku czynnika wywołującego.

Wrodzona niedoczynność rozwija się w wyniku wrodzonej strukturalnego zaburzenia czynności tarczycy i podwzgórze - przysadka, wady syntezy hormonów tarczycy i różne egzogenne czynniki w macicy (stosowanie leków, obecność przeciwciał pochodzących od matki w autoimmunologicznej choroby tarczycy). Matczynych hormonów tarczycy, przenikając przez łożysko, offset kontrolować rozwój płodu, który ma nieprawidłowości tarczycy. Po urodzeniu poziom matczynych hormonów we krwi noworodka upadków. Niedobór hormonu tarczycy powoduje nieodwracalne niedorozwój ośrodkowego układu nerwowego (na przykład dziecko, kora mózgowa), który przejawia się w opóźnienie umysłowe w różnym stopniu, aż do złamania, kretynizm rozwoju kośćca i innych narządów.

W zależności od poziomu zakłóceń występujących samodzielnie niedoczynność tarczycy:

• Podstawowa - występuje z powodu patologii tarczycy i charakteryzują się zwiększonym poziomem TSH (hormonu stymulującego tarczycę) -
• Wtórny - związany z uszkodzeniem przysadki, T4 i TSH są niskie urovni-
• Trzeciorzędu - rozwija się z naruszeniem podwzgórzu.

Niedoczynności tarczycy rozwija się w wyniku procesów zapalnych, aplazja lub niedorozwoju tarczycy, wrodzone wady biosyntezę hormonów tarczycy sumy częściowej lub całkowitej tarczycy, niewystarczającej ilości jodu w organizmie. W niektórych przypadkach przyczyną niedoczynności tarczycy jest jasne - w tym przypadku, jest uważany za idiopatyczne zapalenie tarczycy.

Rzadko obserwowane drugorzędowe i trzeciorzędowe tarczycy mogą powodować różne uszkodzenia układu podwzgórzowo-przysadkowej, zmniejszenie aktywności kontroli (guza tarczycy, chirurgii, naświetlanie, uraz, krwotok).

obwodowych (tkanka, transport) niedoczynność samowyzwalane spowodowane przez opór tkanki do hormonów tarczycy, i naruszenie ich transportu.

Objawy niedoczynności tarczycy

Cechy kliniczne objawy niedoczynności tarczycy są:

• braku określonych funkcji unikalny gipotireoza-
• objawy podobne do objawów innych przewlekłą zabolevanij fizycznego i psychicznego
• brak zależności pomiędzy poziomem niedoboru hormonu tarczycy i nasilenia objawów klinicznych: objawy mogą być nieobecne w badaniach klinicznych lub jest już silnie wyrażone w fazie subkliniczną niedoczynnością tarczycy.

Kliniczne objawy niedoczynności tarczycy zależy od przyczyny, wieku pacjenta, a także tempa wzrostu deficytu hormonów tarczycy.

Symptomatologia niedoczynności ogólnie charakteryzuje polisistemny, choć każdy poszczególny pacjent jest zdominowany przez dolegliwości i problemów ze strony niektórych - lub pojedynczego narządu, które często uniemożliwia prawidłową diagnozę. Umiarkowane niedoczynność tarczycy może wykazywać żadnych oznak.

Gdy trwały i przedłużonym niedoczynność tarczycy, pacjent jest charakterystyczny wygląd - obrzęk, obrzęk twarzy, z żółtawym odcieniem, obrzęk powiek, kończyn retencję płynu w tkance łącznej. Zaniepokojony pieczenie, mrowienie, bóle mięśni, sztywność i słabości w rękach. Nie masz suchą skórę, kruchość i matowość włosów, przerzedzenie i zwiększenie ich fallout. Pacjenci z niedoczynnością tarczycy są w stanie apatii, ospałość. Na ciężką postać choroby charakteryzuje się spowolnienie słowa (na przykład „pióro-związany”).

występują zmiany głosu (niski, chrapliwy) i utratę słuchu ze względu na obrzęk krtani, języka i ucha środkowego.

Pacjenci Poczyniono pewne zwiększenie masy, hipotermia, stałym dreszcze, co wskazuje, że spadek poziomu procesów metabolicznych. Zaburzenia układu nerwowego oczywistego pogorszenia pamięci i uwagi, obniżenie inteligencji, aktywność poznawczą, zainteresowanie życiem. Są skargi osłabienie, zmęczenie, zaburzenia snu (Daytime senność, trudności z zasypianiem w nocy, bezsenność). Stan ogólny objawia się obniżenie nastroju, smutek, depresja. zaburzenia neuropsychiatryczne u dzieci w wieku powyżej 3 lat oraz u dorosłych są odwracalne i całkowicie ominąć wizytę terapii zastępczej. Wrodzona niedoczynność tarczycy, brak terapii zastępczej prowadzi do nieodwracalnych skutków dla układu nerwowego i ciała jako całości.

Nastąpiły zmiany w układzie sercowo-naczyniowym: bradykardia, rozkurczowe nadciśnienie tętnicze Powstawanie i łagodny wysięk osierdziowy (zapalenie osierdzia). Często nie jest wówczas stałe bóle głowy, podwyższony poziom cholesterolu we krwi, niedokrwistości.

Ze strony układu pokarmowego, zmniejszenie produkcji enzymów, utrata apetytu, zaparcie, nudności, wzdęcia, może rozwinąć dyskineza dróg żółciowych, powiększenie wątroby.

Kobiety na tle niedoczynności rozwijać zaburzeń układu rozrodczego, co jest związane z brakiem cyklu miesiączkowego (brak menstruacji, dysfunkcjonalne krwawienie z macicy), Rozwój zapalenie sutek. Wyraźny niedobór hormonów tarczycy grozi bezpłodność, mniej jawna niedoczynność tarczycy u niektórych kobiet nie zapobiega ciąży, ale zagraża wysokie ryzyko poronienia lub urodzenia dziecka z zaburzeniami neurologicznymi. W obu mężczyzn i kobiet występuje zmniejszenie popędu seksualnego.

Kliniczne objawy wrodzonej niedoczynności tarczycy są często w stanie pomóc w jego wczesnej diagnozy. Wczesne objawy to wzdęcia, przepukliny pępowinowej, hipotonia mięśni, duży język, tylny ciemiączko i zwiększenie tarczycy, niski głos. Jeśli czasie leczenia nie jest uruchomiona, a następnie w 3-4 miesiącu życia rozwijać trudności w połykaniu, utrata apetytu, mały przyrost masy ciała, wzdęcia, zaparcia, bladą i suchą skórę, hipotermia, osłabienie mięśni. W wieku 5-6 miesięcy opóźnienia przejawia psychomotorycznych i fizycznego rozwoju dziecka, jest dysproporcja wzrostu: opóźnione zamknięcie Fontanelles, szeroki grzbiet nosa, co zwiększa odległość pomiędzy organami para - hiperteloryzm (między wewnętrznymi krawędziami oczodołów, smarowniczki).

powikłania niedoczynność tarczycy

Powikłanie wrodzonej niedoczynności tarczycy jest naruszeniem ośrodkowego układu nerwowego i rozwoju upośledzenia umysłowego dziecka (upośledzenie umysłowe), a czasem jest to skrajny - kretynizm. Dziecko odstaje wzrostu, rozwoju seksualnego, ze skłonnością do częstych infekcji przedłużonym przewlekłym. Niezależny krzesło jest trudne lub niemożliwe.

Niedoczynność tarczycy u kobiet ciężarnych przejawia się w różnych anomalii płodowych (choroby serca, choroby narządów wewnętrznych), narodzin dziecka z funkcjonalnej niewydolności tarczycy.

Najpoważniejszym jednak rzadkim powikłaniem niedoczynności tarczycy - niedoczynność tarczycy (obrzęk śluzowaty) śpiączka. Generalnie występuje u pacjentów w podeszłym wieku z długim płynące, nieleczoną niedoczynność tarczycy, choroby współistniejące mający niskim statusie społecznym lub bez konserwacji. Rozwój niedoczynnością śpiączki przyczyniają się do chorób zakaźnych, uraz, hipotermia, podawanie leków, które obniżałyby centralny układ nerwowy. Objawy niedoczynności tarczycy śpiączka są: postępujące hamowanie OUN, splątanie, niskie wskaźniki temperatury ciała, pojawienie się duszności, zmniejszenie częstości akcji serca i ciśnienie krwi, ostre zatrzymanie moczu, obrzęk twarzy, rąk i ciała, niedrożność jelit.

Nagromadzenie płynu w jamach opłucnej osierdziowy i drastycznie zakłócić działanie serca i oddychanie. Znaczny wzrost poziomu cholesterolu we krwi stymuluje wczesny rozwój CHD, zawał mięśnia sercowego, miażdżycy mózgu, udar niedokrwienny.

Mężczyźni i kobiety z niedoczynnością tarczycy mogą cierpieć bezpłodność, one naruszone funkcje seksualne.

W niedoczynności tarczycy występują poważne zaburzenia odporności, które pojawiają się najczęściej występujących infekcji, progresja procesów autoimmunologicznych w organizmie, rozwój raka.

Rozpoznanie niedoczynności tarczycy

Do diagnozowania tarczycy endokrynologa ustalonej rzeczywistości zmniejszenie czynności tarczycy na podstawie badania pacjenta, jego skarg, a wyniki badań laboratoryjnych:

• określanie poziomu tyroksyny - trójjodotyroniny T4 - T3 (hormon tarczycy) i poziom TSH - TSH (hormonu przysadki) we krwi. Niedoczynność tarczycy obserwowaliśmy zmniejszony poziom hormonów tarczycy we krwi, zawartości TSH można zarówno zwiększona i ponizheno-
• określanie poziomu autoprzeciwciał tarczycy (AT-TG TPO).
• Biochemiczne analizy krwi (tarczycy zwiększa poziom cholesterolu i innych lipidów) -
• USG tarczycy (w celu określenia jego rozmiaru i kształtu) -
• scyntygrafii tarczycy lub biopsji cienkoigłowej.

Diagnoza wrodzonego niedoczynności tarczycy jest oparty na noworodków (określenie poziomu TTG 4-5 dni życia noworodków).

leczenie niedoczynności tarczycy

Dzięki temu do osiągnięcia w przemyśle farmaceutycznym, umożliwiając sztucznie syntetyzować hormonu tarczycy, nowoczesny Endocrinology jest skutecznym sposobem leczenia niedoczynności tarczycy. Leczenie prowadzi się przez zastąpienie brakującego hormonu tarczycy w organizmie syntetycznego analogu - lewotyroksyny (L-tyroksynę).

Objawowe (kliniczny) niedoczynność tarczycy wymaga terapii hormonalnej niezależnie od wieku pacjenta oraz chorób współistniejących. Oddzielnie przydzielane przykładzie wykonania rozpoczęcia leczenia, dawka początkowa i szybkość jego wzrostu.

Jeśli utajone (subkliniczną) niedoczynność bezwzględnym wskazaniem do terapii zastępczej jest jej diagnoza u ciężarnej kobiety, lub planuje zajść w ciążę w najbliższej przyszłości.

W większości przypadków normalizacja stanu ogólnego pacjenta niedoczynność tarczycy rozpoczyna się w pierwszym tygodniu inicjacji leku. Całkowite ustąpienie objawów klinicznych występuje zazwyczaj w ciągu kilku miesięcy. U pacjentów w podeszłym wieku oraz osłabionych reakcji na lek rozwija się wolniej. Pacjenci z chorobami układu krążenia, zajmuje szczególną ostrożność, aby wybrać dawkę leku (nadmierne spożycie L-tyroksyny zwiększa ryzyko angina, migotanie przedsionków).

W przypadku niedoczynności tarczycy, otrzymany przez usunięcie gruczołu tarczycy lub radioterapii, wykazuje typowe syntetycznych hormonów przez całe życie. Lifelong leczenie niedoczynności tarczycy jest również niezbędne w kontekście autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (choroba Hashimoto). Podczas leczenia, pacjent powinien regularnie do lekarza, aby skorygować dawkę, monitoruje poziom TSH we krwi.

Jeśli występuje tarczycy na tle innych chorób, normalizacja funkcji tarczycy występuje często w trakcie utwardzania patologii. Objawy niedoczynności wywołane przyjmowaniem niektórych leków, usuwa się po wycofaniu tych leków.

Jeśli przyczyna tarczycy - brak zużycia jodu z żywnością, pacjent jest przewidziany leków zawierających jod, zużycia jodowanej soli, owoce morza.

Leczenie niedoczynnością śpiączki przeprowadzonych na oddziale intensywnej terapii w celu dożylnego podawania dużej dawki hormonów tarczycy i kortykosteroidów korekcji hipoglikemii hemodynamicznych i elektrolitów u dzieci.

Rokowanie dla niedoczynności tarczycy

Rokowanie wrodzonej niedoczynności tarczycy jest zależna od terminowości rozpoczęła terapię zastępczą. Z wczesnego wykrywania i wczesnego leczenia niedoczynności tarczycy uruchomiona zastępcza u niemowląt (1 - 2 tygodniach życia) rozwoju ośrodkowego układu nerwowego niemal nie cierpi i prawidłowe. Gdy później skompensowane wrodzona niedoczynność rozwija się patologia ośrodkowego układu nerwowego (dzieckaupośledzenie umysłowe) Na przerwanie tworzenia się szkieletu i innych narządów wewnętrznych.

Jakości życia u pacjentów z niedoczynnością tarczycy, kompensując leczonego pacjenta, zwykle nie zmniejsza się (nie ma żadnych ograniczeń, z wyjątkiem konieczności codziennego podawania L-tyroksyna).

Śmiertelność w rozwoju niedoczynności tarczycy (obrzęk śluzowaty śpiączkę) wynosi około 80%.

Zapobieganie niedoczynności tarczycy

Zapobieganie rozwojowi niedoczynności tarczycy jest dobre odżywianie z odpowiedniego spożycia jodu i jego celem jest wczesne wykrywanie i terminowego rozpoczętej terapii zastępczej.