Ropień zagardłowy

Największą skłonność do ropień zagardłowy mieć dzieci w wieku poniżej 4 lat. Wynika to z istniejących cech strukturalnych pozagardłowych przestrzeni: duży luz włókno i obecnością w nim węzłów chłonnych, które po 6 lat zanikły całkowicie. Najwyższą zapadalność na ropień zagardłowy obserwowane u dzieci w wieku od 2 miesięcy do 1 roku. W wieku dorosłym, zagardłowe ropień jest rzadka i zwykle wynikiem urazu uszkodzenie gardła. Jednak nowoczesne otolaryngologii odnotowuje wzrost częstości ropień zagardłowy u dorosłych. 

Przyczyny ropień zagardłowy

Przyczyną ropień zagardłowy u dzieci jest najczęściej zakażenie. Głównym miejscem zakażenia może być bieganie ucho, zapalenie wyrostka sutkowatego, komplikuje ślinianki przyusznej, zapalenie gardła, katar, zapalenie zatok, zapalenie migdałków. Rozprzestrzenianie się zakażenia pozagardłowych miejsca wystąpienia uszkodzeń limfatyczną zagardłowe węzłów chłonnych. Sprzyja czynnik ten jest osłabiony stan ciała dziecka obniżoną odporność obecność skaza lub krzywica. ropień dzieci mogą rozwijać zagardłowych na tle ostrych chorób zakaźnych: SARS, odra, szkarlatyna, błonica, grypa. W rzadkich przypadkach, jest to adenotomii powikłanie lub wycięcie migdałków.

W wieku dorosłym, pierwsze miejsce wśród przyczyn powstawania ropień zagardłowy pozostawia czynnika urazowego. Uszkodzenie może wystąpić gardła kość ryby, błonnik, obcy przedmiot. Uraz gardła możliwe podczas gastroskopii bronchoskopię, montaż sondę żołądkową i intubacji znieczulenie. Ropień zagardłowy u dorosłych mogą również wystąpić jako powikłanie ciężkiej ból gardła. W niektórych przypadkach jest to spowodowane przez konkretnego mikroflory i jest konsekwencją gruźlica lub kiła, występujący z uszkodzeniami kręgosłupa szyjnego. W takich przypadkach mówi się o „zimnej” ropień zagardłowy. Ryzyko pozagardłowych ropnia jest zwiększone u pacjentów z chorobami przewlekłymi i obniżonej odporności, w obecności cukrzyca, złośliwy guz zakażenie HIV.

Klasyfikacja ropień zagardłowy

Ropień zagardłowy jest klasyfikowany w zależności od lokalizacji. Następujące typy ropień zagardłowy:

• epifaringealny - umieszczone Palatine zasłony powyżej;
• mezofaringealny - zlokalizowana pomiędzy nasady języka i krawędzią podniebienie;
• gardła dolnego - znajduje się poniżej podstawy języka;
• mieszany - biorąc kilka obszarów anatomicznych.

Objawy ropień zagardłowy

Zagardłowe ropień, znamienny ostrego wystąpienia wzrostu temperatury ciała do 39-40 ° C, ogólny stan naruszenie. Rozwój ropień zagardłowy na tle istniejącej choroby zakaźnej objawia się gwałtownym pogorszeniem się stanu pacjenta i pojawienie się nowych objawów. Dzieci stają się niespokojne i płaczliwe, dzieje zaburzenia snu, charakteryzuje odmowy jedzenia, a u niemowląt - naruszenie ssania.

Jedną z pierwszych oznak powstawania ropień zagardłowy jest ból gardła. Pacjenci zgłaszają zwiększone ból podczas połykania, zaburzenia połykania żywności. Ból gardła jest często tak silnie wyrażone, że pacjenci odmawiają jedzenia. Gdy lokalizacja ropień zagardłowy w górnej działu gardła nie jest naruszeniem nosa oddychania u dorosłych i starszych dzieci jest głos nosa. Jeśli ropień zagardłowy zlokalizowane w środkowej lub dolnej części gardła, wydaje się, chrypka, duszność i mogą wystąpić astmę. Duszność obserwowano w inhalacji trudności (wdechu). W pozycji pionowej pacjenta oznaczony nasilenie choroby dróg oddechowych ze względu na ropie spływać i pokrywania ich światło tchawicy. Może się wydawać, grzechotanie w gardle, który zazwyczaj występuje podczas snu.

Ropień zagardłowy towarzyszy zapalenie węzłów chłonnych regionalnych węzłów chłonnych. Side górnych i potylicznych węzłów chłonnych są spuchnięte i bolesne. Zazwyczaj zmuszony pozycję pacjenta, z głową odrzuconą do tyłu i odwrócił się w kierunku, w którym znajduje się ropień zagardłowy. W wielu przypadkach, po stronie zagardłowe ropień wyraźnego obrzęku części szyjki, umieszczony za kąt żuchwy.

Powikłania ropień zagardłowy

Rozprzestrzenianie się zakażenia pozagardłowych ropnia górnych dróg oddechowych może powodować odoskrzelowe. Naruszenie czynności oddechowych sprzyja zastoinowa zapalenie płuc. Rzadko obserwowane Krwiopochodne rozprzestrzenianie się zakażenia w jamie czaszki z powstawaniem ropień mózgu lub ropne zapalenie opon mózgowych. W niektórych przypadkach ropień zagardłowy może wystąpić zatrzymanie odruchowo serca.

Groźne powikłanie ropnia jest zagardłowych asfiksja - uduszenie jako skutek nakładania się światła dróg oddechowych. Niedotlenienie może wystąpić ze względu na obrzęk krtani lub widoczne na spontaniczną otworu pozagardłowych ropnia z wylanie do światła krtani dużych ilości mas ropnych. Podczas autopsji ropień ropą w przestrzeń zagardłowa tkanki kruchego rozciąga się na dużych naczyń szyi lub wsiąka śródpiersia. zmiany naczyniowe mogą powodować krwawienie arrosive, zakrzepica żyły szyjnej lub zapalenie żyły. Penetracja infekcji w śródpiersiu jest ropne rozwój śródpiersia, która szybko prowadzi do powstania sepsy.

Diagnoza ropień zagardłowy

Ropień zagardłowy audiolog diagnozuje się na podstawie danych uzyskanych podczas badania pacjenta i trzyma pharyngoscope. W badaniu, zwraca się uwagę na wymuszonej pozycji głowy pacjenta, miejscowy obrzęk szyi, lymph node rozszerzenia i czułością. Pharyngoscope identyfikuje lokalne naciek na plecach sferycznej gardła i obrzęk guza. Cyfrowe badanie gardła definiuje ból przy obrzęku i obecność objawów wahania wskazują, że edukacja to nagromadzenie cieczy ropą.

Analiza kliniczna krwi wskazuje na obecność zapalenia: obserwowana leukocytoza i zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów 40 mm / h. Mikroskopia i bakteriologiczne wymazu z gardła może określić formę patogenu, który spowodował ropień zagardłowy. Najczęściej jest hemolityczne streptokoki, Staphylococcus aureus klebsiela beztlenowa i Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli. Możliwe gruźlicze lub syfilityczne etiologia ropnia. W związku z tym przeprowadzić diagnostykę PCR kiłę, gruźlicę i RPR-test, test plwociny Mycobacterium tuberculosis.

Do identyfikacji chorób związanych z ucha, nosa i gardła, które mogą być przyczyną powstawania ropień zagardłowy może wymagać otoskopia, rhinoscopy, ultrasonografii i radiografii zatok przynosowych, radiografii w kręgosłupie szyjnym.

Leczenie ropień zagardłowy

Ujawnił ropień zagardłowy podlega nacięcia chirurgicznego oraz odwodnienia. W miejscu największego wybrzuszenie nacięcie ropnia skalpelem lub ostrymi nożyczkami. Nacięcie jest podawany elektryczną końcówkę ssącą i odessano ropą. Ważne jest, aby natychmiast po otwarciu ropień zagardłowy ropa szybko generować ssanie w celu uniknięcia wdychania. W celu zapobieżenia przenikaniu ropą do dróg oddechowych w czasie otwierania ropień, niektórzy autorzy zalecają pre-produkcji jego przebicie i ssać ropa. W niektórych przypadkach, po otwarciu pozagardłowych ropnia krawędziami nacięcia wytwarzane sklejają się ze sobą, a następnie ponownie zatrudnić ich odsunięcie z karbowany sondy lub kleszcze Hartmanna.

Zbyte niskie ropnie towarzyszy kieszeni ropy w rejonie szyi jest otwarta przez zewnętrzną dostępu chirurgicznego. Nacięcie jest wykonana na przedniej stronie powierzchni równoległej do krawędzi sternocleidomastoid mięśni szyi.

W obecności kompresji objawy dróg oddechowych podawanie niewydolności oddychania rury (tchawicy) jest przeciwwskazane. W takiej pomocy nagłych przypadkach do przywrócenia funkcji oddechowej jest przeprowadzenie cricotomy - sekcja na przedniej części szyi, tworząc otwory w gardłowy chrząstki, dzięki której oddechu. Aby wyeliminować powstałe w wyniku niedotlenienia zaburzeń oddychania jest dalsze leczenie tlenu.

Autopsja ropień zagardłowy syfilityczne lub tubercular natura nie jest przeprowadzana ze względu na niebezpieczeństwo zakażenia wtórnego. Leczenie takich ropnie leży w ich powtarzania nakłuć z wprowadzeniem i leki przeciwgruźlicze antisyphyllitic bezpośrednio do ropnia. Jednocześnie wyznaczony ogólny TB i terapii antisyphyllitic.

Leczenie chirurgiczne zagardłowe ropień przeprowadzić w połączeniu z ogólnoustrojowej terapii antybiotykowej i korekcja wszystkich istniejących ucha lub jamy nosowo-gardłowej ogniska zakaźnego. Przypisane również przeciwgorączkowe i przeciwzapalne leki (paracetamol Nurofen nimesulid) i preparaty odczulającymi (erius, loratadynę Erespal) Multivitamins. Przed i po otwarciu ropnia pacjent powinien być starannie płukania gardła antyseptyczne rozwiązań.

Przewidywanie i zapobieganie ropień zagardłowy

Wczesne wykrywanie otwarcia i ropień zagardłowy w większości przypadków jest kluczem do korzystnego wyniku choroby. Wraz z rozwojem poważnych powikłań rokowanie choroby. Pacjent może umrzeć zamartwicy, zatrzymanie akcji serca, posocznica, arrosive krwawienie. Jednak we współczesnym rozwoju medycyny, takie przypadki są niezwykle rzadkie.

Najlepsza profilaktyka ropień zagardłowy jest wczesna diagnoza i prawidłowe leczenie chorób laryngologicznych, terminowe sanitarnych chirurgicznego zmian ropnych. Znaczenie w zapobieganiu traumatycznego pochodzenia ropień zagardłowy ma prawidłowy przebieg procedur diagnostycznych i terapeutycznych związanych z wprowadzeniem endoskopu do gardła lub dróg oddechowych trubki- delikatnego usuwania ciał obcych glotki- ostrożny przestrzeganie artystycznych interwencji chirurgicznych na strukturach nosa (Usuwanie guzy przełyku i Adenotomia, wycięcie migdałków).